Forlagets omtale:
Frå covidtida i 2020åra peikar spor attende til okkupasjonsåra 1940-45.
Unge menneske vart frårøva dei frie åra da ungdom skal falde seg ut gjennom knoppskyting og bloming. Mange sleit livet ut med tronge grenser og angst for å bryte tabu. Er vi alltid under oppsikt?
I skuggen av koronapandemien 2020-22 har fridomen unge menneske naturleg finn seg, vore stengd - ja, heimeskule, forbod mot leik og krav om einsemd, har på eit vis vore vel så strengt som i krigsåra. Det usynlege har vore fienden.
Ola Jonsmoen har levd gjennom begge trengselstidene. Tapte leveår er ei felles oppleving for barn og unge no og dei besteforeldra som enno minnes dei stolne åra på 1940-talet. Mange er skadde.
